Romans

Bazen kendi gerçeğinden kaçmak iyi gelebiliyor. Her zaman duygularımızı kontrol edemiyoruz. İnsanız sonuçta… Ama ben evrende başımıza gelen şeylerin sebepsiz olmadığına inanıyorum.Aşkın da sebepsiz olmadığını düşünüyorum. Bazen ondan çıkarmamız gereken dersler olabiliyor. Kimisi hata kimisi de gülümseyerek anabileceğimiz bir hatıra... Kimisi ise geleceğimiz...Hangisinin bizim...

Hâlbuki okula gelirken civcivimden kimseye bahsetmeyeceğime kendi kendime söz vermiştim. Şimdi tüm sınıf haberdar olmuştu ondan. Bir civcive bu kadar değer verdiğimi görünce arkadaşlarım ne der acaba diye düşündüm bir an. Yoksa benimle dalga mı geçerlerdi? Tüm bu düşünceler o kadar hızlı geçiyordu ki...

Ömrünün geç çağında huzurevine düşen bir adam…İnişlerle ve çıkışlarla dolu maceralı ve renkli bir hayat…Ayrılıkların gölgesinde yarım asır boyunca devam eden bir aşk…Bir yaz akşamında sahil boyunda karşılaştığı Bahar'a ilk görüşte vurulan Osman, onunla gençliğinde, olgunluk çağında ve orta yaşlarında üç kez bir araya...

Oysaki bir hayalim vardı; alın teriyle kurulan sofrada bir ekmeği paylaşmak... Hercai gecelerde, hiçbir vakit doyumsuz kalmamış sohbetlerine bir çayın deminde ortak olmak... Yüzüne vuran günde; alnından öpmek, gözlerine dokunmak... Olmadı be güzel insan. İstenilmeyen bir can, ötelenen bir ben kaldım. Sevdayı yaşamayı bırak,...

Aşkın elleri dokundu kadının kaderine. Kadın sarsıldı. Göğsünde kor bir ateş. Tüm kâinatı kuşattı. Matem çadırı aşkla sarsıldı. “Ben bir çöl kızıyım.” dedi. Sevdiği adam önünden savrulup geçti. Adamın aşkı ömründen geçip gitmedi. Kadın onun ardından yürüdü matem çadırına.Kulağına ilk anlatıcının sesi ilişti. Bu,...

Masallardaki haramilerin sayısı kırk. Yolculuklar kırk gün kırk gece sürer. Sabretmek için kırk yıl beklemek gerekir. Bizim kırk masalımız olsun, kırk milletten, kırk memleketten, hatta kırk inanç sisteminden, kırk dinden, kırk mezhepten... Kırk yıl uğraşıp kırk kağıda yazalım. Kırk kitap yapıp kırk halka dağıtalım....

Koca nine yer sofrasında kahve içiyordu; tabii Yusuf'a da bir fincan yapmıştı. Karşılıklı otururlarken koca nine, Yusuf'un canının hala sıkkın olduğunu fark etmiş fakat lafı onun açmasını beklemişti. Yusuf, yüzünü iyice içine gömmüştü neredeyse. En sonunda dayanamadı:"Nine. Ben gitsem mi?""Nereye oğlum?""Belki gidersem ortalık durulur....

Seni yanıma, tüm dünyayı karşıma almak istiyorum. Hava soğuktu, rüzgâr acımasız. Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Gün gelecekti, birileri bu kar küresini eline alıp sallayacaktı. Kar yağıyor sanacaktık oysa altüst olacaktık...  Eylül, kışın en soğuk günlerinden birinde kendisini Abant Gölü'nün yakınlarında...

Seni sordular, avuçlarımı gösterdim. Anlamadılar dua ettiğimi!   Aynalarda bir ölümlüyü izliyoruz her gün. Üstüne sevilmeyen bir kalp taşıyoruz. Birileri ısrarla sevmedi bizi. Ne kadar sevdiysek en az o kadar sevilmedik. Rüzgârdan dolayı savura savrula uçan bir poşeti izler gibi izlediler nereye takılacağımızı. İpi...

“İnsanın ömrü ikiye ayrılırmış:Annesinden önce annesinden sonra…” “Kadın; tüm cihanı, yüreğinde emzirecek bir muhabbetle, her daim iyilikle beslerdi. Kadın; yaşadıklarının sadece eşi tarafından samimiyetle bilinmesini isterdi.Kadın; yuvayı yaparken canını acıtan dikenleri gül kabul eder, yaralarını gizlerdi.Kadın; ilk gün ekilen aşk tohumlarının sonsuzluk membaında boy vererek...

Sıradan bir yemek kaşığı, ama sapı bir metre uzunluğunda. Konuklar eğer çorbayı içebilirlerse ardından enfes yemekler servis edilecek ama içemezlerse hiçbir yemek servis edilmeyecek. Çorbayı içmeleri için verilen kaşık, ‘sevgi kaşığı’.  Konukların karınları aç.  Çorba nefis!  Ardından gelecek yemekleri hayal etmek bile güç.  Fakat...

Daha önce bakmadığınız bir açıyı, görmediğiniz bir detayı, hiç aklınıza getirmediğiniz bir noktayı fark ettiğinizde hissettiğiniz duyguyu anımsayın. Nasıl da heyecan verici ve hayret uyandırıcıdır! Sanki kapkaranlık bir odada bir ışık yanar ve birden ortalık aydınlanıverir. Aklınız berraklaşır. İçiniz kıpır kıpır olur. Taşlar tek tek...

Herkesin kaderi güzel olmuyor. Marifet, kader yolları kapatsa bile o kapıya yeni bir anahtar uydurabilmekte. Kimsenin hayatı dıştan göründüğü gibi değil. İmrendiğimiz, özendiğimiz hayatlar hiç de sandığımız gibi acısız değilken çok mütevazı bir hayatın içinde mutluluğun en parlağı olabiliyor. Kitabın başkahramanı Ala’nın hayatını okurken bu zavallı çirkin kızın yaşadıklarına inanamayacak,...

Sümer İmparatorluğu’nun kuytu köşesinde büyüyen küçük bir çocuk,dünyanın kaderini değiştirmek için yemin etti. Sarmoung Kardeşliği geri döndü. Nergal zincirlerinden kurtuldu. MİT,CIA VE FBI bile bu işe dahil oldu. Türkiye, Kutsal Kan’dan gelenleri bir araya topladı. İngiltere’nin entrika kokan mahkemelerinde kartlar yeniden dağıtıldı. Yani kader...

Bir şarkı dinliyorum, beni eskiye götürüyor; dünden razıyım. Keşke hiç dönmesem “geçmiş” denen ülkeden. Ne deniyor şimdi benim bu ruh halime? Melankoli mi? “Melankoli, hüzünlü olma mutluluğudur.” demiş Victor Hugo. Geçmişe duyduğum özlemle hüzünlenmeye, o hüzünle mutlu olmaya gönüllüyüm sanırım. Nasıl olmayayım? Bildiğin eskimişim,...

“Siz yitik cümlelerin nasıl bir kıyım gerçekleştirdiğini bilir misiniz?Bilir misiniz her şeyin tamam olduğunu sanan yığınla insanın arasında mutluluk pozları ile dimdik dururken ağır ve hüzünlü yazgısını sol göğsünde taşımanın külfetini?Sahi; çarpan mıdır yoksa çarpılan mı hakikatin kendisi?”Her harfi kalbimi acıtsa da sevda üzerine...

Kimimizin elinde un, kimimizin yağ, kimimizin mürekkep lekesi. Lakin yıkanınca geçmeyen hiçbir şeye el sürmedik. Susunca anlaşılmayan hiçbir şey söylemedik. Tabiri caiz olmayan hiçbir şeyden bahsetmedik.Besmeleyle başlayıp, hamdeleyle bitirdik.Güzel olanı sevdik. En güzelin yarattığı gönlümüze, çirkinlik libasını hiç giydirmedik.Kini, kibri ve hasedi yolumuza yoldaş...

Bursa-Izmir-Eskisehir üçgeninde cereyan eden gerçek ve paranormal olaylarin girift hale geldigi sürükleyici bir roman… Yazar, akici üslubuyla okuyucunun elinden romani biraktirmazken, okuyucu kendisini adeta bir gerilim filmi izlerken bulacak. Öyleki, okuyucu kendisini bir anda Porsuk Nehri'nin derin sularinda bulacak, daha üzeriniz kurumadan Izmir'de bulunan...

"Hiç değilse bir resmi olsaydı." dedi. Gözlerini kapadı ve aklındaki son buluşmasını düşünerek hayal meyal de olsa Mehtap'la buluştu.Zamanı gelmişti. Kabininde bulunan balkon kapısını açtı. Uçsuz bucaksız denizden başka bir şey gözükmüyordu. Ay ışığı, tıpkı kendi gibi son günlerini yaşayan yaz gecesindeki tek ışık...

Kendini okyanusta bir damla sanma Damlanın içinde kocaman bir okyanussun “Seni kendime sakladım. Elimin değmediği ellerini ve dokunamadığım saçlarını usulca yüreğimin rafına kaldırdım. Yürüdüğüm yolların sana çıkması için değil, bir gün seninle birlikte yürümek için bekledim tüm duraklarda. Sevdiğin olmak için değil, seni seven...